Coniugazione del verbo tedesco ankönnen 〈Proposizione subordinata〉
La coniugazione del verbo ankönnen (affermarsi) è irregolare. Le forme base sono ... ankann, ... ankonnte e ... angekonnt hat. Il verbo ausiliare di ankönnen è "haben". La prima sillaba an- di ankönnen è separabile. La flessione avviene nel Attivo e si presenta come Proposizione subordinata. Per una migliore comprensione sono disponibili innumerevoli esempi del verbo ankönnen. Per esercitarsi e consolidare, ci sono anche schede gratuite per ankönnen. Non puoi solo coniugare ankönnen, ma anche tutti i verbi tedeschi. Commenti ☆
Le forme verbali semplici coniugate al presente, passato, imperativo e congiuntivo di ankönnen
Imperfetto
... | ich | ankonnte |
... | du | ankonntest |
... | er | ankonnte |
... | wir | ankonnten |
... | ihr | ankonntet |
... | sie | ankonnten |
Cong. I
... | ich | ankönne |
... | du | ankönnest |
... | er | ankönne |
... | wir | ankönnen |
... | ihr | ankönnet |
... | sie | ankönnen |
Congiuntivo II
... | ich | ankönnte |
... | du | ankönntest |
... | er | ankönnte |
... | wir | ankönnten |
... | ihr | ankönntet |
... | sie | ankönnten |
indicativo
Il verbo ankönnen coniugato all’indicativo Attivo nei tempi presente, passato e futuro
Imperfetto
... | ich | ankonnte |
... | du | ankonntest |
... | er | ankonnte |
... | wir | ankonnten |
... | ihr | ankonntet |
... | sie | ankonnten |
Perfetto
... | ich | angekonnt | habe |
... | du | angekonnt | hast |
... | er | angekonnt | hat |
... | wir | angekonnt | haben |
... | ihr | angekonnt | habt |
... | sie | angekonnt | haben |
Trapass. pross.
... | ich | angekonnt | hatte |
... | du | angekonnt | hattest |
... | er | angekonnt | hatte |
... | wir | angekonnt | hatten |
... | ihr | angekonnt | hattet |
... | sie | angekonnt | hatten |
Futuro I
... | ich | ankönnen | werde |
... | du | ankönnen | wirst |
... | er | ankönnen | wird |
... | wir | ankönnen | werden |
... | ihr | ankönnen | werdet |
... | sie | ankönnen | werden |
Congiuntivo
La coniugazione del verbo ankönnen al congiuntivo I e II e nei tempi presente, passato, perfetto, piuccheperfetto e futuro.
Cong. I
... | ich | ankönne |
... | du | ankönnest |
... | er | ankönne |
... | wir | ankönnen |
... | ihr | ankönnet |
... | sie | ankönnen |
Congiuntivo II
... | ich | ankönnte |
... | du | ankönntest |
... | er | ankönnte |
... | wir | ankönnten |
... | ihr | ankönntet |
... | sie | ankönnten |
Cong. Perf.
... | ich | angekonnt | habe |
... | du | angekonnt | habest |
... | er | angekonnt | habe |
... | wir | angekonnt | haben |
... | ihr | angekonnt | habet |
... | sie | angekonnt | haben |
Cong. Trapass.
... | ich | angekonnt | hätte |
... | du | angekonnt | hättest |
... | er | angekonnt | hätte |
... | wir | angekonnt | hätten |
... | ihr | angekonnt | hättet |
... | sie | angekonnt | hätten |
Condizionale II (würde)
Le forme sostitutive del congiuntivo II sono coniugate con "würde" come verbo finito.
Imperativo
Le forme di coniugazione all'imperativo Attivo presente per il verbo ankönnen
Infinito/Participio
Le forme infinite participio e infinito (con 'zu') in Attivo per ankönnen
Esempi
Frasi di esempio per ankönnen
Traduzioni
Traduzioni del tedesco ankönnen
-
ankönnen
assert oneself, stand one's ground
утвердиться
afirmarse
s'affirmer
kendini kanıtlamak
afirmar-se, sustentar-se
affermarsi
se impune
megállja a helyét
dać sobie radę, utrzymać się
μπορώ να επιβληθώ
zich kunnen handhaven
obstát
kunna hävda sig
hæve sig
主張できる
poder afirmar-se
pystyä puolustautumaan
hevde seg
defendatu, iraun
moći se nametnuti
може да се наметне
utrditi se
obstáť
moći se afirmisati
moći se nametnuti
змогти утвердитися
да се наложиш
змога заставацца
bersaing, bertahan
giữ vững vị thế, tự khẳng định
bas kelmoq, o‘zini isbotlamoq
अपना स्थान बनाए रखना, टक्कर देना
抗衡, 站稳脚跟
ต่อกร, ยืนหยัด
대적하다, 맞서다
qarşı durmaq, özünü təsdiq etmək
თავის დამკვიდრება, თავის დამტკიცება
টিকে থাকা, টেক্কা দেওয়া
imponohem, përballem
आपले स्थान टिकवणे, तोंड देणे
टक्कर दिनु, टिकिरहनु
ఎదుర్కొను, తట్టుకొను
noturēties, pierādīt sevi
எதிர்நில், தன்னை நிலைநிறுத்து
ennast kehtestama, vastu pidama
դիմակայել, ինքնահաստատվել
berxwedan kirin, li dijî rabestîn
להתמודד
القدرة على الثبات
توانستن در خود را ثابت کند
قادر ہونا
ankönnen in dict.cc
Traduzioni
Partecipa
Aiutaci e diventa un eroe aggiungendo nuove voci e valutando quelle esistenti. Come ringraziamento, potrai usare questo sito senza pubblicità una volta raggiunto un certo punteggio.
|
Accedi |
Definizioni
Significati e sinonimi di ankönnenRegole di coniugazione
Regole dettagliate per la coniugazione
- Formazione di Presente di ankönnen
- Formazione di Imperfetto di ankönnen
- Formazione di Imperativo di ankönnen
- Formazione di Congiuntivo I di ankönnen
- Formazione di Congiuntivo imperfetto di ankönnen
- Formazione di Infinito di ankönnen
- Formazione di Participio di ankönnen
- Come si coniugano i verbi in tedesco?
Derivazioni
Forme derivate di ankönnen
≡ anbinden
≡ loskönnen
≡ heimkönnen
≡ anbeißen
≡ fortkönnen
≡ anbandeln
≡ anbellen
≡ rauskönnen
≡ durchkönnen
≡ anbeten
≡ anbaggern
≡ hochkönnen
≡ anbieten
≡ anbalzen
≡ hinkönnen
≡ anbaden
Dizionari
Tutti i dizionari di traduzione
Coniuga il verbo tedesco ankönnen
Riepilogo di tutti i tempi verbali per ankönnen
La coniugazione del verbo an·können è presentata online come tabella dei verbi con tutte le forme verbali al singolare e al plurale, in tutte le persone (1ª, 2ª, 3ª persona) in modo chiaro. La flessione del verbo an·können è quindi un aiuto per i compiti, i test, gli esami, le lezioni di tedesco a scuola, per imparare il tedesco, per lo studio e per la formazione degli adulti. Soprattutto per chi studia il tedesco, è fondamentale conoscere la coniugazione corretta del verbo e le forme corrette (... ankann - ... ankonnte - ... angekonnt hat). Ulteriori informazioni sono disponibili su Wiktionary ankönnen e su ankönnen nel Duden.
Coniugazione di ankönnen
Presente | Imperfetto | Congiuntivo I | Congiuntivo II | Imperativo | |
---|---|---|---|---|---|
ich | ... ankann | ... ankonnte | ... ankönne | ... ankönnte | - |
du | ... ankannst | ... ankonntest | ... ankönnest | ... ankönntest | - |
er | ... ankann | ... ankonnte | ... ankönne | ... ankönnte | - |
wir | ... ankönnen | ... ankonnten | ... ankönnen | ... ankönnten | - |
ihr | ... ankönnt | ... ankonntet | ... ankönnet | ... ankönntet | - |
sie | ... ankönnen | ... ankonnten | ... ankönnen | ... ankönnten | - |
indicativo Attivo
- Presente: ... ich ankann, ... du ankannst, ... er ankann, ... wir ankönnen, ... ihr ankönnt, ... sie ankönnen
- Imperfetto: ... ich ankonnte, ... du ankonntest, ... er ankonnte, ... wir ankonnten, ... ihr ankonntet, ... sie ankonnten
- Perfetto: ... ich angekonnt habe, ... du angekonnt hast, ... er angekonnt hat, ... wir angekonnt haben, ... ihr angekonnt habt, ... sie angekonnt haben
- Trapassato prossimo: ... ich angekonnt hatte, ... du angekonnt hattest, ... er angekonnt hatte, ... wir angekonnt hatten, ... ihr angekonnt hattet, ... sie angekonnt hatten
- Futuro I: ... ich ankönnen werde, ... du ankönnen wirst, ... er ankönnen wird, ... wir ankönnen werden, ... ihr ankönnen werdet, ... sie ankönnen werden
- futuro anteriore: ... ich angekonnt haben werde, ... du angekonnt haben wirst, ... er angekonnt haben wird, ... wir angekonnt haben werden, ... ihr angekonnt haben werdet, ... sie angekonnt haben werden
Congiuntivo Attivo
- Presente: ... ich ankönne, ... du ankönnest, ... er ankönne, ... wir ankönnen, ... ihr ankönnet, ... sie ankönnen
- Imperfetto: ... ich ankönnte, ... du ankönntest, ... er ankönnte, ... wir ankönnten, ... ihr ankönntet, ... sie ankönnten
- Perfetto: ... ich angekonnt habe, ... du angekonnt habest, ... er angekonnt habe, ... wir angekonnt haben, ... ihr angekonnt habet, ... sie angekonnt haben
- Trapassato prossimo: ... ich angekonnt hätte, ... du angekonnt hättest, ... er angekonnt hätte, ... wir angekonnt hätten, ... ihr angekonnt hättet, ... sie angekonnt hätten
- Futuro I: ... ich ankönnen werde, ... du ankönnen werdest, ... er ankönnen werde, ... wir ankönnen werden, ... ihr ankönnen werdet, ... sie ankönnen werden
- futuro anteriore: ... ich angekonnt haben werde, ... du angekonnt haben werdest, ... er angekonnt haben werde, ... wir angekonnt haben werden, ... ihr angekonnt haben werdet, ... sie angekonnt haben werden
Condizionale II (würde) Attivo
- Imperfetto: ... ich ankönnen würde, ... du ankönnen würdest, ... er ankönnen würde, ... wir ankönnen würden, ... ihr ankönnen würdet, ... sie ankönnen würden
- Trapassato prossimo: ... ich angekonnt haben würde, ... du angekonnt haben würdest, ... er angekonnt haben würde, ... wir angekonnt haben würden, ... ihr angekonnt haben würdet, ... sie angekonnt haben würden
Imperativo Attivo
- Presente: -, -, -, -
Infinito/Participio Attivo
- Infinito I: ankönnen, anzukönnen
- Infinito II: angekonnt haben, angekonnt zu haben
- Participio I: ankönnend
- Participio II: angekonnt